patut la abah sedih je muka nye...x bermaya pon iye gak aku tgk.....
pastu mama ckp...abah selalu mrh2 lps kejadian.....
aku yg xtau cerita ini telah pon mengetahui segal punca2 kemurungan abah ku itu.....
rupe2nye burung kesygn nye telah pon mati di baham kucing....
mak aku ckp....buang je la kucing tu...dah mkn burung kesygn awk tu....
abah kate xpela....kurung je ngan kucing2 yg lain...abah x smpai hati sebenarnye..sebab kucing yg membaham burung kesygn nye itu ade anak...kan kesian anak nye kalau tibe2 mak nye xde....
maka dgn itu..abah la terpkse memendam rase kesedihan yg melampau...huhuhuhu
lihat la sangkar burung yg telah kosong....mama kate...mmg sah kucing tu yg mkn...sbb ade bulu2 burung tu byk kt tepi sangjar yg telah jatuh itu....kesian....
kesian abah jugak...sedih giler muka nye...aku tgk ari tu x lalu mkn pon.....aku jd sedih tgk muka abah....
kalau la aku byk duit pd mase ini...aku belikn sekor...ganti blk....aduhai....
tp td aku tgk abah telah pon kembali ceria...mgkin sbb anak kesygn nye pulang kot....sape???aku la....wat xtau lak...kah3....
No comments:
Post a Comment